Dlaczego osoby z demencją są agresywne? Jak sobie z tym radzić?

Komentarze

• Napisał: Idiotka2 On 2023-11-19

  Rating:

  5.0

  Opiekuję się 99 letnia Mama, sama jestem po 70-tce , schorowana, znerwicowana , z depresja... Moja Mama zawsze była osobą wręcz despotyczną, zawsze Ona rządziła- tato wcześnie zmarł- wszystko musiało być po Jeje myśli, a i tak była wiecznie niezadowolona, krytykująca wszystkich i wszystko. Teraz z konieczności mieszkamy razem w naszym domu i staje się to nie do wytrzymania. Jestem służącą na usługach. Mama fizycznie i psychiczne (pamięć, ) czuje się bardzo dobrze, ja niestety gorzej, ale jej to nie obchodzi bo prawo do chorowania i narzekań ma tylko Ona. Prosiłam Ją żeby pojechałą czasem do siostry-nie będę cytowała odpowiedzi, a siostra z tego powodu nie rozpacza, tutaj przyjechać też nie chce ,bo to nie Jej dom. Mam poważną chorobę, ale nie będę się leczyła. Nie mam ochoty walczyć skoro wiem, ze i tak nie będę mogła korzystać chociaż trochę z życia-muszę służyć Mamie. Częśto ludzie udają, że mi zazdroszczą jaka to jestem szczęśliwa że jeszcze mama Mamę, czasem wtedy pytam czy chciałąbyś żeby "wstała", a Ty pożegnała się z wyjazdami, wycieczkami, wypoczynkiem. Całe życie pracowałam, a teraz nie mogę z niczego skorzystać. Nie widzę sensu życia, ani walki z chorobą. Napisałąm ten ten żeby wszyscy Ci co tak żałują tych wiekowych seniorów pomyśleli o tych którym swoją toksycznością zmarnowali życie. Ktoś mnie oceni - podła córka...

  Replied by: Joanna On 2023-11-20 Dzień dobry, dziękujemy za podzielenie się swoją historią. Wierzymy, że jest Pani bardzo trudno, ponieważ sytuacja wygląda na beznadziejną. Proszę pamiętać, że innym ludziom bardzo łatwo oceniać sytuację i postawę innych, nie mając pełnego oglądu sprawy. Jest Pani niedocenioną bohaterką, zmagającą się z trudami opieki nad osobą chorą, a do tego roszczeniową i niewdzięczną. Bardzo Pani współczujemy. Mimo to zachęcamy, aby zajęła się Pani swoim zdrowiem w obliczu "poważnej choroby", o której Pani pisze. Proszę nie rezygnować z walki o swoje "jutro" i uwierzyć, że jeszcze wiele dobrego może na Panią czekać. Pozdrawiamy serdecznie!

• Napisał: Elżbieta On 2023-11-08

  Rating:

  5.0

  Pracuje w Niemczech jako opiekunka mam teraz podopieczną z demencja nie bierze żądnych leków jest bardzo agresywna ciągle wyzywa , tłucze pięścią w stół albo drzwi .jeśli jesteśmy same jest spokojniejsza też źle się wyraża ale utrzymuje dystans a w chwili gdy pojawia się córka wtedy w stosunku do mnie staje się agresywna nawet próbuje mnie uderzyć.nasladuje mnie krytykuje ,pluje i nie wiem czy to demencja taka czy jeszcze coś w jej głowie siedzi.albo idziemy na spacer jest bardzo mila tylko wracamy wchodzimy do domu i znowu wyzwiska .już nie wiem co z nią robić.i nie korzysta z żadnej pomocy lekarza

  Replied by: Joanna On 2023-11-09 Pani Elżbieto, osoba chorująca na demencję powinna być pod kontrolą lekarza - neurologa, psychiatry lub geriatry. W pierwszej kolejności można zgłosić się jednak do lekarza rodzinnego. Demencja starcza jest z reguły procesem pogłębiającym się i powolnym, jednak należy mieć świadomość, że chory prawdopodobnie już nigdy nie powróci do pełnej sprawności umysłowej. Leczenie demencji starczej zależy od przyczyny. W zależności od tego można stosować m.in. leki hamujące rozwój choroby, jednak decyzja w tej sprawie zawsze powinna zostać poprzedzona badaniem lekarskim. Zachęcam, aby rodzina Pani podopiecznej podjęła decyzję o udaniu się do specjalisty, w przeciwnym razie choroba będzie się tylko pogłębiać. Natomiast Pani, jako opiekunowi, polecamy serdecznie darmowy poradnik dotyczący demencji, pełen praktycznych wskazówek, jak radzić sobie z chorym. Poradnik można pobrać ze strony: https://damy-rade.info/zamow-poradniki

• Napisał: Hala On 2023-10-28

  Rating:

  5.0

  Demencja naczyniowa. Dzień dobry ,chciałabym trochę podpowiedzieć opiekunom w początkowym etapie choroby osób dotkniętych otępieniem różnego pochodzenia. Opiekuję się mężem , który doświadczył tych zmian chorobowych w obrębie mózgu .Co jest, lub było przyczyną, że na to cierpi. Był bardzo pobity na przesłuchaniu jako solidarnościowiec ,przewodniczący zakładowego NSZZ Solidarność. ,przeszedł tz. "ścieżkę zdrowia" .Narzekał na silne bóle głowy przez wiele lat .Lekarze uspokajali, że co drugą osobę boli głowa i tyle.Wiele badań zostało wykonanych ,które wykazały zmiany w mózgu ,a póżniej juz tylko było gorzej z pamięcią. Od 5 lat zmienił się bardzo ,głównie zachowanie ,nie radził z bólem głowy .Od 2 lat pamięć zaczęła zawodzić ,obecnie jest na etapie 1 rocznego dziecka .Całkowita opieka 24/h ,podstawą w opiece jest cierpliwość opiekuna ,to jest ogromna misja ,potrzebne jest wsparcie członków rodziny. Wsparcie rodziny ,najbliższych jest na wagę złota ponieważ , opiekun jest na dzień i noc. Mój mąż z pogodnego człowieka był nie do poznania w zachowaniu ,krzyczał i wyzywał ,używał siły fizycznej ,odmawiał utrzymania higieny i zmienne nastroje.Wszystkie etapy przetrwałam ze spokojem trzymając go za rękę, przytulając i głaskając po policzku i to pomagało.W tej chwili opracowałam swój plan jak wykąpać go w wannie (jest sprawny fizycznie ,waży 63 kg.)Podchodzimy do wanny ,wstawiamy jedną nogę i dostawiamy drugą, póżniej pracuję nad tym by usiadł.Co robię?gąbkę(myjkę )wkładam do wody i wskazuję mu by mi ją podał,kiedy się schyla po nią ostrożnie podtrzymując umieszczam go w wodzie i to działa. To było najgorsze bo bał się wejść nawet do łazienki. Mąż już nic nie mówi ,nie słyszy i nie poznaje nikogo. Reaguje na gesty ,jeśli pokażę mu palcem na mój policzek lub usta to wtedy daje buziaka. Jeszcze raz spokój i uśmiech opiekuna to podstawa ,w tym tak trudnym okresie dla chorego.

  Replied by: Joanna On 2023-10-30 Dzień dobry, bardzo dziękujemy za podzielenie się swoją historią. Jest Pani doskonałym przykładem żony-bohaterki, która każdego dnia wspiera męża w chorobie i pomaga mu funkcjonować. Demencja to choroba trudna dla pacjenta, ale także dla jego otoczenia. Cieszymy się, że znalazła Pani sposób na radzenie sobie w codziennych sytuacjach. Życzymy wszystkiego dobrego!

• Napisał: Maja On 2023-09-30

  Rating:

  5.0

  Owszem , artykuł wiele mi wyjaśnił. Proszę jednak o podpowiedź - czy ratować się farmakologią ? To w sytuacji, gdy atak agresji trwa długo, a chorego nie sposób uspokoić - np. w nocy !

  Replied by: Alicja On 2023-10-02 Dzień dobry, na to pytanie powinien odpowiedzieć lekarz na podstawie wywiadu i oceny stanu zdrowia.

• Napisał: Małgorzata On 2023-09-20

  Rating:

  5.0

  Chciałabym zapytać z czego wynika takie zachowanie osoby chorej na demencję jeśli powtarza cały dzień jedno słowo : dobrze dobrze, dobrze Natomiast w nicy rozamawia na różne tematy . -(

  Replied by: Joanna On 2023-09-21 Pani Małgorzato, demencja to choroba mózgu - zachodzące w nim zmiany mogą powodować upośledzenie funkcji intelektualnych, a tym samym wywołać reakcje niezrozumiałe dla osoby zdrowej. Zachęcam, aby omówiła Pani problem z lekarzem - być może specjalista będzie w stanie wskazać sposób postępowania z chorym i wyjaśni przyczynę takiego zachowania.

• Napisał: Anna On 2023-09-17

  Rating:

  5.0

  Niestety,to zbyt ogólne porady,aby były przydatne Teoria ma się nijak do rzeczywistości Jestem za tym, żeby chronić opiekunów i ich odciążać,bo choremu i tak już nic nie pomoże W wielu przypadkach charakter osoby z demencją i jej postawa wobec innych determinuje jej zachowania na starość Rzadko jest tak,że zmienia się ona nagle,zazwyczaj tylko się z wiekiem pogłębia,jak było z moją mamą Zawsze była niedobra i złośliwa Na szczęście nie muszę z nią mieszkać bo sama musiałabym się leczyć

  Replied by: Joanna On 2023-09-18 Pani Anno, wierzę, że opieka nad osobą chorującą na demencję może być wyczerpująca - zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Niestety trudno jednoznacznie określić schemat postępowania z podopiecznym, ponieważ każdy przypadek może się od siebie różnić. Jeżeli chciałaby Pani pogłębić wiedzę na temat demencji, zachęcam do udziału w bezpłatnym szkoleniu online organizowanym jutro (19.09.2023) przez Fundację TZMO "Razem Zmieniamy Świat". Więcej na temat szkolenia można przeczytać na stronie: https://damy-rade.info/szkolenie/gdy-mozg-twojego-bliskiego-choruje_-zrozum-demencje-i-zamien-opieke-na-swiadoma-wspolprace

• Napisał: Ewa On 2023-09-08

  Rating:

  5.0

  Ci chorzy ludzie uwazaja iz sa " normalni" , a zdrowych ludzi maja ( lub robia z nich ) za " wariatow" ..
  Jak tak dalej pojdzie to sami " wariaci" beda rzadzic swiatem

  Replied by: Joanna On 2023-09-08 Pani Ewo, niestety, zmiany zachodzące w mózgu osoby chorującej na demencję sprawiają, że ich zachowanie staje się irracjonalne, nieraz agresywne, trudne do zaakceptowania dla ludzi zdrowych. Chociaż opieka nad takim pacjentem bywa trudna i frustrująca, staje się nieodłącznym elementem codzienności. Jeżeli jest Pani osobą opiekującą się chorym na demencję, życzę dużo sił i wytrwałości.

• Napisał: Barbara On 2023-08-13

  Rating:

  5.0

  Tak tak... rozumiem... osoba chora potrzebujaca troski i pomocy... trzeba spełniać jęk potrzeby. Ale czy kogoś obchodzi że taka osoba jest nieraz jak kleszcz i wysysa wszystkie soki z opiekuna?? To jest dramat

  Replied by: Joanna On 2023-08-14 Pani Barbaro, rozumiemy Pani frustrację. Osoby chorujące na demencję to nierzadko bardzo trudni podopieczni, wymagający indywidualnego podejścia. Opiekun sprawujący kontrolę nad takim pacjentem musi wykazać się ogromnymi pokładami cierpliwości i zrozumienia, które czasami przychodzi bardzo ciężko. Ze swojej strony możemy Pani polecić poradniki "Damy Radę" zredagowane przez Fundację TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Poradniki można pobrać ze strony całkowicie za darmo: https://damy-rade.info/zamow-poradniki
  Mamy nadzieję, że pozwolą one na lepsze zrozumienie sposobów postępowania z osobami chorującymi na demencję, a przede wszystkim umożliwią zrozumienie przyczyn ich zachowania, niejednokrotnie pełnego agresji.

• Napisał: Izabela On 2023-07-20

  Rating:

  5.0

  Jestem opiekunką w Niemczech. Jeżdżę do rodziny od roku. Pan ma dymencje i zrobił się bardzo agresywny wczoraj napluł mi na twarz stwierdził że to ja na pluł jego. Jak na to reagować

  Replied by: Joanna On 2023-07-20 Pani Izabelo, w treści niniejszego artykułu opisaliśmy sposoby rozmawiania z osobami chorującymi na demencję i przejawiającymi agresywne zachowania. Dodatkowo zachęcam do lektury poradnika "Damy Radę" zredagowanego przez Fundację TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Poradniki można pobrać ze strony całkowicie za darmo: https://damy-rade.info/zamow-poradniki

• Napisał: Bea On 2023-06-27

  Rating:

  5.0

  Moja mama z chorobą Alzheimera reaguje agresją na próby wyrzucenia z jej lodówki zepsutego jedzenia, broni dostępu do śmietnika, wpycha chleb z pleśnią do ust, twierdząc, że to jest dobre. Bije nas po twarzy i rękach, kiedy jej wyrzucamy to jedzenie. Jak sobie z tym poradzić?

  Replied by: Alicja On 2023-06-28 Dzień dobry, w takich sytuacjach najważniejsze jest zachowanie spokoju. Zachęcamy do lektury poradników "Damy Radę", w których opisano, w jaki sposób należy rozmawiać z chorym.

• Napisał: Michal On 2023-06-08

  Rating:

  5.0

  Jak reagowac kiedy chory sika w jadalni po obiedzie na krzeslo z kurtka?

  Replied by: Alicja On 2023-06-09 Dzień dobry, w tej sytuacji niezbędne jest zachowanie spokoju i cierpliwości. Zachęcamy do lektury poradników "Damy Radę", w których opisano, w jaki sposób należy rozmawiać z chorym na demencję.

• Napisał: Malgorzata On 2023-04-04

  Rating:

  5.0

  Jak zareagować gdy odopieczny celowo robi złośliwe sytuację by wprowadzić w błąd opiekuna rodzinę mówiąc że choroba go usprawiedliwia przed takim zachowaniem ,tu nie chodzi o udowodnienie winy lub wykrycie jaka jest prawda ale o to jakich użyć słów by nie wszczynać sytuacji gdy już jedna np. była agresywna padły słowa jakieś ze strony podopiecznego i była agresja fizyczna nie znaczącą nic jednak wytrącenie telefonu z rąk .dziękuję proszę o odpowiedź.

  Replied by: Joanna On 2023-04-17 Pani Małgorzato, zachęcam do lektury poradników "Damy Radę", w których opisano, w jaki sposób należy rozmawiać z chorym na demencję. Damy Radę to ogólnopolski program edukacyjny realizowany przez Fundację TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Poradniki można pobrać bezpłatnie ze strony: https://damy-rade.info/zamow-poradniki.

• Napisał: Jolanta On 2023-03-13

  Rating:

  5.0

  Dzień dobry,
  Mój tata od lat choruje na epilepsję i teraz demencję. Stwierdzono zanik kody mózgowej. Agresja jest nasilająca się od lat. Niestety mama od niedawna jest chorą leżącą . Ataki agresji są kilkukrotnie większe. Dochodzi do prób użycia siły fizycznej na niej i domownikach. Mieszkam daleko od rodzinnej miejscowości i musze wrócić do pracy. Poruszanie tematu opieki na nad rodzicami u mnie wywołuje niekończące się ataki i próby bicia. Mam tylko miesiąc. Jak przekonać tatę do przeprowadzki?

  Replied by: Joanna On 2023-03-27 Pani Jolanto, zdaję sobie sprawę, że temat jest dla Państwa trudny. Najważniejsze jest zidentyfikowanie przyczyny agresywnego zachowania, które prezentuje tata. Może ona być spowodowana różnymi czynnikami, takimi jak głód, pragnienie, ból, lęk czy brak poczucia bezpieczeństwa. Zadbanie o te podstawowe potrzeby może często rozwiązać problem agresywnego zachowania. Osoby z demencją nie zawsze są w stanie wyraźnie komunikować swoich potrzeb, dlatego jako opiekun musisz wcielić się w rolę detektywa i spróbować zrozumieć, co może powodować agresję podopiecznego. Proszę pamiętać, że emocje opiekuna wpływają na stan emocjonalny chorego. Dlatego ważne jest, aby zachować spokój i opanowanie, nawet w trudnych sytuacjach. Osoby z demencją potrafią odczytać emocje innych, dlatego cierpliwość i spokój opiekuna mogą pomóc uspokoić agresywne zachowanie. Trudno mi doradzić Państwu jednoznaczne wyjście z sytuacji. Jeśli umieszczenie taty w domu opieki nie wchodzi w grę, zastanowiłabym się nad opłaceniem prywatnej, wykwalifikowanej pielęgniarki bądź pełnoetatowego opiekuna, który będzie w stanie Państwu pomóc. Zachęcam jednocześnie do zapoznania się z poradnikiem Damy Radę powstałym w ramach Fundacji TZMO „Razem Zmieniamy Świat". Poradnik można pobrać bezpłatnie ze strony: https://damy-rade.info/ Stanowi on zbiór wiedzy na temat radzenia sobie z podopiecznym chorym na demencję i inne choroby otępienne. Wierzę, że znajdą w nim Państwo wiele przydatnych wskazówek.

• Napisał: Jadwiga On 2023-03-08

  Rating:

  5.0

  Moja Mama ma 103 lata, jest osobą leżącą z demencją. Ma omamy, halucynacje, poplątanie, jest agresywna ale to jeszcze jakoś da się opanować. Najgorsze jest to że wciąż krzyczy, a głos ma silny i krzyczy z całej siły. Niezależnie od przyczyny czy chce pić, czy jeść, czy chce żeby ja rzucić na podłogę, czy za okno czy jakieś inne urojone rzeczy nierealne zupełnie, wymyśla np żeby ją zabić, albo po prostu krzyczy mamo, mamo i potrafi tak 2 godziny bez przerwy zarówno w dzień jak i w nocy. Nie reaguje na żadne prośby, tłumaczenia, przytulania, głaskania itp. Sąsiedzi w bloku stukają w sufit, w kaloryfer a nawet wezwali policję.Co można w tej sytuacji zrobić, jak ją uspokoić chociaż trochę, jak wyciszyć....

  Replied by: Joanna On 2023-03-10 Pani Jadwigo, zalecam zapoznanie się z bezpłatnym poradnikiem programu Damy Radę dotyczącym demencji. Wierzę, że znajdzie w nim Pani wiele inspirujących wskazówek na temat tego, jak postępować z chorym. Poradnik można pobrać ze strony: https://damy-rade.info/zamow-poradniki

• Napisał: Kasia On 2023-02-25

  Rating:

  5.0

  Dziękuje za ten artykuł. W przypadku mojej babci 96lat demencja zaczynała się stopniowo. Kilka dni temu nastąpiła zmiana, babcia cofnęła się o kilkadziesiąt lat. Mieszka z mamą ale powtarza w kółko, że ma mieszkanie gdzie indziej i chce do niego wracać bo tam czeka na nią mąż i ona musi do niego jechać. Tam ma swoje rzeczy. Mój dziadek zmarł 17 lat temu, a mieszkanie dała mojej siostrze wiele lat temu. Wciąż pyta czy mąż wrócił. Cokolwiek nie powiemy to jest źle, kłamiemy i oszukujemy ją. Nie mamy pomysłu co jej powiedzieć żeby ją uspokoić. Ciagle płacze albo krzyczy o zmarłego męża i każe dzwonić do siostry z pytaniem czyliż wrócił.

  Replied by: Joanna On 2023-02-27 Pani Kasiu, musimy sobie uświadomić, że za każdym agresywnym zachowaniem chorego stoi jakaś niezaspokojona potrzeba - w tym wypadku potrzeba emocjonalna. Osoba z demencją często wraca wspomnieniami do lat młodości lub nawet dzieciństwa, ponieważ te czasy kojarzą jej się ze spokojem i szczęściem. Jeśli choroba jest już w zaawansowanym stadium, babcia może tkwić w przekonaniu, że żyje w ubiegłych latach - stąd potrzeba powrotu do mieszkania, które kiedyś zajmowała z mężem. Takie myślenie i zachowanie jest najczęściej skutkiem zaburzonego poczucia bezpieczeństwa. Babcia może mieć problem z rozpoznaniem otoczenia, a nawet siebie w lustrze, co tylko potęguje jej lęk. Warto podkreślić, że w miarę postępu demencji często uproszczeniu ulega słownictwo chorego, więc kiedy babcia wspomina dom, może mieć na myśli szereg różnych rzeczy – od miejsca, w którym mieszka, poprzez tęsknotę za rodziną, aż po głód, bo dom zna jako miejsce, w którym jada się posiłki. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, jak opiekun powinien reagować w takiej sytuacji. Warto spróbować od przekierowania uwagi babci na inny temat, który ją zainteresuje. Nie należy zaprzeczać i podważać zdania chorej - taka reakcja w niczym nie pomoże, ponieważ babcia nie rozumie, że jest w błędzie. Utwierdzanie jej w przekonaniu, że mieszkanie będące kiedyś własnością jej i męża nie należy już do niej, a dziadek zmarł lata wcześniej, spowoduje pogłębienie się lęku, a objawi nawet napadem agresji. Zamiast tego warto spróbować wejść w świat chorej i nawiązać z nią interakcję na jej płaszczyźnie odbioru rzeczywistości. Babcia przede wszystkim powinna czuć się zrozumiana. Mogą Państwo potwierdzić, że pojedziecie do dziadka jak tylko np. zjecie obiad czy posprzątacie w domu, a w międzyczasie skutecznie odwrócicie babci uwagę, np. zabierając ją na spacer do parku. Życzę Państwu wszystkiego dobrego!

• Napisał: Piotr On 2023-02-04

  Rating:

  5.0

  dzień dobry. wszystko co tu wyczytałem zgadza się z tym co ma mój teść. moje pytanie jest takie bo tego nie znalazłem.co zrobic gdy taść zaczyna sałatwiać swoje potrzeby fizjologiczne poza toaletą, albo w toalecie ale nie ściągnie bielizny.

  Replied by: Joanna On 2023-02-10 Panie Piotrze, w takiej sytuacji rozważyłabym zamianę tradycyjnej bielizny na majtki chłonne, które absorbują mocz i pozwolą uniknąć ewentualnych nieprzyjemnych sytuacji. Seni Man Pants, bo o nich mowa, to majtki chłonne dla mężczyzn w eleganckim, szarym kolorze. Ich zaletą jest sposób zakładania, ponieważ wciąga się je jak klasyczne męskie slipy, eliminując konieczność zapinania produktu na rzepy. Znajdzie je Pan pod niniejszym linkiem: https://www.seni24.pl/bielizna-chlonna-dla-mezczyzn-seni-man-pants_21881-24735#/1292-ilosc_sztuk-10_szt/1295-rozmiar-m [To jest wyrób medyczny. Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą. Producent: Toruńskie Zaklady Materiałów Opatrunkowych S.A., podmiot prowadzący reklamę: Bella Handel Sp. z o.o.]

• Napisał: Kasia On 2023-01-22

  Rating:

  5.0

  Jakie leki może przepisać lekarz przy demencji autoagresja

  Replied by: Joanna On 2023-01-23 Pani Kasiu, niestety nie umiemy odpowiedzieć na to pytanie - rodzaj leku zawsze dobiera lekarz.

• Napisał: Bogda On 2022-10-16

  Rating:

  5.0

  Mama ma 90 lat i demencję. Ciężko z nią wytrzymać -oprócz tego,że nie pamięta to nie chce chodzići trzeba walczyć z nią żeby zrobiła parę kroków dziennie ok. pół godziny dziennie po to aby utrzymać to kuśtykanie aby jej nie nosić i dać radę z opieką. Przy tym kuśtykaniu o chodziku ciągle powtarza nie dojde nie dojde - czy to jest typowe dla demencji czy to jej charakter . Przy jedzeniu ciągle mówi jak katarynka ,że czegoś nie pogrzyzie a daję jej tylko miękkie rzeczy, bo nie ma ani jednego zęba ale ma od 30 lat sztuczną szczękę i zawsze jadła I tak codziennie, Od 8 lat codziennie komuś 2 razy na dzień przez cały tydzień zmieniam pieluchy- przedtem niechodzący ojciec. Ale to gadanie mamy jest gorsze niż ta robota - wykańcza nerwowo.Ja mam 60 lat jestem jej jedynym dzieckiem, psychikę mam nie zamocną i jestem skonana i chyba mam od tego depresję . Posiłkowanie się kimś innym jest za kosztowne , a mama im więcej jest koło niej osób to tym więcej nie może i wyobraża sobie że opiekunka by sobie siedziała z nią jako dama do towarzystwa a ja dalej bym robiła to co robię : zakupy, obiadki itp tylko dla dwóch. Nie wiem co w tym jest demencją a co jej charakterem , bo zawsze była trudna i dbała o własną wygodę. Jak postępować bo jestem skonanana i smutna nawet mające się urodzić wnuczątko już mnie nie cieszy.

  Replied by: Joanna On 2022-10-21 Szanowna Pani, wierzę, że długoletnia opieka nad chorym (wcześniej tato, obecnie mama) jest dla Pani wyczerpująca pod względem fizycznym i psychicznym. Nikt z nas nie jest przygotowany na takie poświęcenie, tym bardziej mając swoje życie i codzienne sprawy, którym również należy poświęcić uwagę. Niestety, nie znając Pani mamy trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy jej zachowanie jest wynikiem charakteru czy postępującej choroby. Jeśli u mamy zdiagnozowano demencję, w mózgu zachodzą różnego rodzaju zmiany powodujące m.in. agresję i nerwowość. Bardzo często zachęcam czytelników do rozważenia opcji pomocy wykwalifikowanej opiekunki bądź opiekuna, który odciąży rodzinę w codziennych obowiązkach. Jeśli jednak w Państwa przypadku taka możliwość, z przyczyn ekonomicznych, nie może zostać wzięta pod uwagę, zachęcam do zapoznania się z poradnikiem Damy Radę" zrealizowanym przez Fundację Matopat "Razem Zmieniamy Świat". Poradnik dedykowany jest opiekunom pacjentów chorujących m.in. na demencję. Znajdzie w nim Pani szereg przydatnych wskazówek dotyczących m.in. postępowania z pacjentem, jego codziennej higieny i pielęgnacji, a także zorganizowaniu przestrzeni wokół chorego. Życzę Państwu wszystkiego dobrego, a przede wszystkim dużo sił!

• Napisał: Ewa On 2022-10-02

  Rating:

  5.0

  Prosze o Parade moja Mama opiekuje sie ojcem,ktöry od paru lat chorje na demencje,Mama jest nerwowo wykonczona,ojciec staje sie agresywny a Mama tez Jak pomöc Mamie zeby bylo jej lzej a tacie tak samo ,mieszkam daleko i nie jestem za czesto u rodzicöw .Dziekuje bardzo za Parade.

  Replied by: Joanna On 2022-10-04 Pani Ewo, agresja jest jednym z objawów demencji starczej. Niestety, postępujące zmiany w mózgu sprawiają, że pacjenci nie kontrolują swojego zachowania w stosunku do otoczenia, nawet wobec osób najbliższych. Do takiego zachowania trzeba podchodzić z dystansem, chociaż z całą pewnością jest to trudne, a momentami wydaje się wręcz niemożliwe. Nie istnieje jedna prosta porada, jak działać w przypadku napadu agresji osoby chorującej, jednak zalecam Państwu zapoznanie się z poradnikiem Damy Radę zrealizowanym przez Fundację TZMO "Razem Zmieniamy Świat", który powinien przybliżyć problem demencji i związanych z nią zachowań pacjenta: https://damy-rade.info/ Jeżeli istnieje taka możliwość, rozważyłabym na Państwa miejscu wynajęcie wykwalifikowanej opiekunki/opiekuna, który pomoże Pani mamie w opiece nad tatą. Proszę nie bać się prosić o pomoc, zwłaszcza w sytuacji, gdy Pani mama również potrzebuje wsparcia. Warto zasięgnąć również porady specjalisty - lekarzem zajmującym się demencją jest neurolog, geriatra lub psychiatra.

• Napisał: Irena On 2022-09-27

  Rating:

  5.0

  Pani Beato opiekuję się panią chora na demencję i ajshajmera jest bardzo agresywna ,ma 91 lat nie przyjmuje żadnych leków rodzina uważa że trzeba jej we wszystkim ustępować i czekać za się uspokoi czy taki stan to jest normalny ,w dodatku podnosi rękę do bicia się, najpierw zgadza się z czymś a następnie krzyczy I wzywa pomocy

  Replied by: Joanna On 2022-09-29 Pani Ireno, niestety, osoby chorujące na demencję mogą przejawiać tego typu zachowania. Nie wynika to ze złej woli, a zmian w mózgu, nad którymi chory nie panuje. Nie ma na to lekarstwa, dlatego musi Pani pozostać wyrozumiałym opiekunem. Zachęcam do pogłębienia swojej wiedzy na temat powyższych chorób, wiele informacji i praktycznych wskazówek znajdzie Pani na stronie projektu Damy Radę realizowanego przez Fundację TZMO „Razem Zmieniamy Świat”: https://damy-rade.info/

• Napisał: Barbara On 2022-08-24

  Rating:

  5.0

  Witam czy osoba z demencją może się samookaleczać

  Replied by: Joanna On 2022-08-25 Pani Barbaro, tak, osoby chorujące na demencję mogą być agresywne wobec siebie i otoczenia, a zatem mogą się samookaleczać. W takiej sytuacji należy zabezpieczyć potencjalnie niebezpieczne narzędzia w otoczeniu podopiecznego i starać się nie dopuścić do sytuacji, w której zrobi sobie krzywdę.

• Napisał: Beata On 2022-08-18

  Rating:

  5.0

  Witam
  Od kwietnia bierzacego roku zajmuje sie mama chora na parkinsona.
  Przez 4 miesiac przebywala w domu opieki, gdzie z powodu agresji podano jej silne leki psychotropowe. Spowodowalo to, ze z osoby aktywnej fizycznie I samodzielnie, stala sie osoba lezaca, wymagajacej calkowitej opieki. Po smierci taty(przebywala w osrodku razem) wzielam mame do domu I po zmian ie lekow, intensywnej fizjoterapii, odpowiednia nawodnieniu I odzywianiu, mama znowu stanela na nogi.
  Mieszkam na stale, wraz z rodzina, w Anglii, wiec wzielismy mame do siebie.
  Jest osoba demencyjna, z duzymibproblemami pamiec krotko trwale.
  Poniewaz ja musze wrocic do pracy, znalezlismy do mamy opiekunke. Pani ma duze doswiadczeniu z chorymi demencyjnymi.
  Ale tu zaczal sie ogromny problem.
  Mama reaguje na nia agresja. Na razie slowna, wyzywa krzyczy I chowa je przed nia. Siedzi sama w ogrodku lub zamyka sie w lazience skad wyzywa opiekunke od najgorszych.
  Obawiam sie ze jak wroce do pracy, to mama nie bedzie chciala jesc I brac lekow podany h przez opiekunke. Pani jest bardzo wyrozumiala I cierpliwa.
  Czy jest jakis sposob na przekonanie mamy do opiekunki? Bardzo prosze o rade.

  Replied by: Joanna On 2022-08-26 Pani Beato, wierzę, że sytuacja jest dla Państwa trudna, jednak podjęli Państwo prawdopodobnie najlepszą możliwą decyzję. Mama reaguje agresją na obecność opiekunki, ponieważ pojawienie się nowej osoby w towarzystwie zaburza w pewnym sensie jej poczucie bezpieczeństwa i przerywa codzienną rutynę. Jeśli opiekunka jest osobą doświadczoną, z całą pewnością wie, jak postępować z osobami chorymi, proszę jej zaufać.

• Napisał: Zmartwiona On 2022-08-15

  Rating:

  5.0

  Bardzo zainteresował mnie ten artykuł, ponieważ szukałam przyczyn w zmian u mojego taty. Zaczęłam zastanawiać się w jakim wieku pojawią się demencja i u kogo szukać pomocy przy diagnozie jego zachowań. Tata 56 lat, uległ wypadkowi samochodowemu w listopadzie, dachował i pojazd uległ kasacji, ale jemu nic poważnego się nie stało. Miał wykonane badania, m.in. rezonans, tomografie, które wykazały nieznaczne zmiany mózgu, ale również odbywał porady u psychiatry, który również niczego nie stwierdził. Kilka miesięcy później nasiliły się jego zachowania dot. wybuchów złości, a następnie przechodzenie w depresyjne zachowania i wycofanie po jakiejś kłótni. Po wypadku wskazywał odznaki wycofania, leku, zwracał uwagę, że coś jest nie tak z nim, ale nie potrafił określić czego to dotyczy. Z tygodnia na tydzień staje się coraz cięższy we współżyciu z domownikami, szukając problemów i czepiając się o najdrobniejsze rzeczy. Dodatkowo przed obcymi zaczyna popisywać się jak dziecko. Przykładowo rozmowa toczy się na konkretny temat, a on zaczyna zwracać na siebie uwagę przez dodawanie "ciekawostek", ktore nikogo nie interesują i nie mają kompletnie nic wspólnego z odbywającą się rozmową. Kiedyś, jeśli widział brak zainteresowania, to odpuszczał, albo delikatna uwaga sprawiała, że włączał się ponownie do rozmowy i nie on musiał być prelegentem w każdym temacie. Teraz chce zwracać cały czas na siebie uwagę i jeśli uwaga nie jest na nim skupiona, to ma pretensje, że jest lekceważony. Dodatkowo stosuje przemoc psychiczną na domownikach i z dnia na dzień, robi się coraz bardziej złośliwy. A dodatkowo ma zaburzenie dot. zbieractwa, bo uwaza, że wszystko jest potrzebne, nawet jeśli któryś z domowników wyrzuci konkretną rzecz, to potrafi wyjąć ją ze śmietnika i składować. U kogo szukać pomocy, tata jest aktywny zawodowo, ale jego zachowania, stają się również problematyczne w pracy.

  Replied by: Joanna On 2022-08-19 Szanowna Pani, wierzę, że sytuacja jest dla Państwa niezwykle trudna i niekomfortowa, ponieważ demencja i inne choroby mózgu doświadczają nie tylko chorego, ale także całe jego otoczenie. W pierwszej kolejności spróbowałabym skonsultować się z dobrym neurologiem. Jeśli zmiany w mózgu są na początkowym etapie rozwoju, być może istnieje szansa na ich wyhamowanie.

• Napisał: Dorota On 2022-06-09

  Rating:

  5.0

  Mąż ma zdiagnozowana atrofie mózgowa, Coraz częściej staje się agresywny i napastliwy i znajduje powodu do agresywnego zachowania z częstotliwością dwóch tygodni. Przez pierwszy tydzień po agresji jest obrażony A w drugim jest ok. I zaczyna się od nowa. Zauważyłam taki schemat. Czy to jakieś uzależnienie od gniewu? Jak przetrwać ten schemat? Czy to jest możliwe? Nie sądziłam że to będzie takie trudne.
  Artykuł jest naprawdę dobry. Zastanawiam się czy nie dać przeczytać mężowi, ale myślę że dam mu powód do następnej awantury.

  Replied by: Joanna On 2022-06-10 Pani Doroto, postępująca choroba, czyli w tym przypadku zanik kory mózgowej, zawsze prowadzi do ograniczenia zdolności intelektualnych chorego, nierzadko w połączeniu z problemem ze swobodnym poruszaniem się oraz wyrażaniem swoich myśli i emocji. Atrofia łączy się także z pogorszeniem stanu emocjonalnego chorego, pojawiają się wahania nastroju, a w konsekwencji także napady złości i agresji, na które chory nie ma wpływu. Niestety, nie istnieją na rynku leki mogące odbudować uszkodzoną tkankę. Postęp choroby można jedynie spowolnić lub zahamować za pomocą specjalistycznych leków. Wierzę, że Pani mąż pozostaje pod fachową opieką specjalisty. Jestem przekonana, że dobry lekarz będzie w stanie również Pani, jako opiekunowi męża, przekazać szereg przydatnych instrukcji, w jaki sposób choroba może dalej postępować i jak w takiej sytuacji reagować na zachowanie męża.

• Napisał: Żona p On 2022-05-01

  Rating:

  5.0

  Niszczy w dom wszystko w czasie mojej nieobecności

  Replied by: Joanna On 2022-05-04 Szanowna Pani, osoby chorujące na demencję potrafią być agresywne i sprawiać wiele problemów opiekuńczych. Proszę pamiętać, że w przypadku tej choroby zachodzą u podopiecznego nieodwracalne zmiany w mózgu, które wpływają na jego zachowanie. Niszczenie rzeczy w mieszkaniu z pewnością nie jest winą złej woli, a rezultatem postępującej choroby. Jeśli istnieje taka możliwość zachęcam do rozważenia zatrudnienia wykwalifikowanej opiekunki dla podopiecznego, ponieważ jego zachowanie może w pewnym momencie stać się niebezpieczne nawet dla niego samego.

• Napisał: Anka On 2022-04-16

  Rating:

  5.0

  Dzień Dobry.
  
  Czy albo jak można zmusić starszą osobę do zrobienia badań i ustalenia bądź wykluczenia choroby? Moja mama ma 72 lata od wielu lat zachowuje się tak jak osoba z demencją. Klnie, wyzywa, wymyśla niestworzone historie, czasem zdarza się jej nawet coś ukraść w sklepie. Z roku na rok jest coraz gorzej a ja mam przez nią ogromne kłopoty. Na jakiekolwiek prośby o pójście do lekarza i zrobienie badań reaguje agresja i wyzwiskami. Jak już mi się udało ją namówić na pójście do lekarza i ustaliłam termin wizyty, to zamknęła się w łazience na pół dnia i nie poszła. Zachowanie mojego dziadka było podobne do zachowania mojej mamy. Zdiagnozowano u niego Parkinsona ale moja mama nie ma objawów typowych dla Parkinsona. Ma tylko tik głowy, którą czasami mimowolnie kręci a właściwie rusza w jedną stronę. Tak samo miała moja babcia. Babcia z kolei uciekała z domu a potem przez kilka lat aż do śmierci nic nie mówiła. Przez ucieczki znalazła się w szpitalu psychiatrycznym gdzie zrobiono jej wszystkie badania, łącznie z tomografem głowy ale nic nie znaleziono i żadnej diagnozy nie postawiono. Co mogę zrobić, żeby mama zrobiła badania i poddała się odpowiedniemu leczeniu?

  Replied by: Joanna On 2022-04-19 Pani Aniu, przede wszystkim należy spróbować wytłumaczyć mamie, że konsultacja z psychiatrą lub neurologiem nie jest niczym wstydliwym ani dla niej, ani dla jej najbliższych. Takie przekonanie może tkwić w głowie pacjentki i blokować ją przed wizytą u specjalisty. Wielu lekarzy oferuje swoje usługi stacjonarnie u chorego, dlatego spotkanie może odbyć się w warunkach domowych, które będą jak najbardziej przyjazne mamie. Życzę Państwu dużo cierpliwości - wierzę w powodzenie konsultacji. Proszę jednak pamiętać, że demencja sama w sobie jest chorobą nieuleczalną, a jakiekolwiek leczenie może jedynie zahamować rozwój choroby.

• Napisał: Bea On 2022-04-12

  Rating:

  5.0

  Dziendobry
  Co zrobić gdy osoba z demencja uwaza ze jest przy zdrowych zmyslach. Odmawia leczenia a nawet wizyty u psychiatry czy psychologa. Jednoczesnie oskarza otoczenie bliskie o dokonywanie kradziezy i o dokonywanie prob zabojstwa.Mieszka sama ale wymaga codziennej opieki i pomocy. Jest agresswna slownie i ponizajaca.Skarzy sie do znajomych i dalszej rodzine.
  Aktualnie jest po operacji na jelitach i chce wypisac sie n'a wlasne zadanie...Sytuacja jest bardzo trudna.
  Dziekuje za odpowiedz

  Replied by: Joanna On 2022-04-12 Szanowni Państwo, przede wszystkim należy uświadomić sobie, że demencja jest chorobą nieuleczalną. Niestety, obecna medycyna nie dysponuje środkami farmakologicznymi lub inną formą terapii, która całkowicie odwróciłaby zachodzące zmiany w mózgu na skutek postępującej choroby. "Leczenie" demencji polega jedynie na łagodzeniu jej objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Skutkiem powyższej choroby jest irracjonalne (dla środowiska zewnętrznego) zachowanie pacjenta, tworzenie przez niego alternatywnej rzeczywistości, a niejednokrotnie także przejawy agresji fizycznej i werbalnej. Wszelkie próby wytłumaczenia choremu, że nie ma racji, a wymyślane przez niego historie są bzdurą, jeszcze bardziej wyprowadzą go z równowagi, dlatego proszę zrezygnować z tej praktyki, jeśli jest stosowana. W opiece nad dementykiem kluczowa jest cierpliwość ze strony opiekunów i zrozumienie, że zachowanie chorego to objaw nieuleczalnej choroby, a nie przejaw złej woli i próba przysporzenia rodzinie kłopotu. W opisanej przez Państwa sytuacji zachęcam do rozważenia zatrudnienia domowej, wykwalifikowanej opiekunki, która będzie zajmowała się pacjentem na co dzień. Proszę jednak wybrać osobę z kwalifikacjami, która odpowiednio zaopiekuje się chorym. Z całą pewnością napotkacie Państwo na opór chorego, ale prawdopodobnie tylko w ten sposób będziecie Państwo w stanie naprawdę pomóc pacjentowi i sobie w trudach codziennych obowiązków. Jeśli chodzi o konsultację z lekarzem, proszę pamiętać, że demencja jest chorobą, którą zajmują się neurolodzy, rzadziej psychiatrzy. Zalecam, mimo wszystko, konsultację z takim właśnie specjalistą. Polecam Państwu także praktyczną lekturę w postaci poradników "Damy Radę" (https://damy-rade.info/), w której zebraliśmy szereg przydatnych wskazówek w opiece nad chorym, w tym także na demencję. Życzę Państwu dużo dobrego.

• Napisał: Magda On 2022-03-28

  Rating:

  5.0

  Witam. proszę o poradę. Mam babcie 94 lata jeszcze 3 lata temu mieszkała z moja ciocia praktycznie całe życie obie były chore opiekowały się sobą na wzajem. Mieszkały na wsi w trudnych warunkach bez ciepłej wody bez toalety (jest ale na dworze) 3 lata temu ciocia zmarła i babcia schorowana została sama. Oprócz cioci ma jeszcze 4 dzieci moją mamę druga ciocie i dwóch synów. Moja mama z ciocia jeździły co dwa dni w tygodniu się nią zajmowały prały myły ja gotowały obiady jeden wujek jeździł tylko w weekendy by zakropić oczy nic nie robił a drugi wujek od lat nie utrzymuje kontaktu. W tym roku we wrześniu ciocia nagle zachorowała i nie jeździ już do babci nie pomaga. Mama została z tym sama codziennie jeździć do babci zajmuje się nią. Babcia nie chce słyszeć o rządnej pani do pomocy o opiekunce o domu opieki chce zostać i siebie (mieszka w innej miejscowości co mama) rodziców chcieli wynająć jej kawalerkę u siebie w mieście by mieli bliżej ja na oku też lecz także nie chce o tym nic słyszeć. Babcia jest z reguły osoba niewdzięczna jedzenia wyrzuca ciągle narzeka wyzywa. Mama jest już zmęczona ta sytuacja i jeżdżeniem. Co może zrobić w tej sytuacji nie chce zostawić na pastwę losu?

  Replied by: Joanna On 2022-03-30 Pani Magdo, opisana przez Panią sytuacja rzeczywiście nie należy do łatwych. Opór wobec pomocy niesionej przez osobę z zewnątrz stanowi problem dla całej rodziny, ponieważ utrudnia codzienną organizację i powoduje, w pełni zrozumiałą, frustrację Pani mamy, która ma przecież swoje życie. Zaakceptowanie obecności profesjonalnej opiekunki może stanowić trudność dla Pani babci, która prawdopodobnie nie umie pogodzić się ze swoją niesamodzielnością. Państwo, jako rodzina, powinniście wytłumaczyć chorej, że niesiona pomoc nie jest próbą ograniczenia jej samodzielności, a jedynie formą wsparcia w codziennym funkcjonowaniu. Mimo wszystko warto spróbować zasięgnąć pomocy profesjonalnej opiekunki - proszę jednak postawić na osobę kontaktową, empatyczną, z kwalifikacjami i odpowiednim podejściem do pacjenta. Tacy opiekunowie przechodzą szkolenia, które przygotowują ich do pracy nawet z najtrudniejszymi przypadkami podopiecznych. Dobry opiekun nie będzie wobec chorego agresywny, a jednocześnie nie odbierze jego złośliwości personalnie. Ważne, aby taka opieka nie zaburzała rytmu dnia i przyzwyczajeń babci, ponieważ doprowadzi to jedynie do nasilenia agresji i zwiększy niechęć wobec pomocy. Początek takiej współpracy nie musi być najłatwiejszy, ale może przynieść oczekiwane rezultaty. Życzę Państwu wszystkiego dobrego.

• Napisał: Inga On 2022-02-23

  Rating:

  5.0

  Jak pomóc sobie i podopiecznemu który jest agresywny ciagle powtarza że skradziono jej ubrania po pokazaniu że są na swoim miejscu po 5minutach ta sytuacja się powtarza nie wiem co robić lub gdy proszę aby poczekała chwilę zaraz się denerwuje i biję lub podczas mycia codziennego

  Replied by: Joanna On 2022-02-24 Pani Ingo, demencja to nieuleczalna choroba mózgu. Podopieczni zazwyczaj nie kontrolują wypowiadanych przez siebie słów i reakcji, a wszelkie nieodpowiednie zachowanie jest skutkiem upośledzenia, a nie przejawem złej woli. Z całą pewnością nie zależy im na zwyzywaniu opiekuna - przejaw agresji może być efektem niespełnionej potrzeby chorego lub siedzącego w nim lęku, którego nie potrafi wyrazić w inny sposób. Rolą opiekuna jest zachowanie spokoju i cierpliwości, chociaż w pełni rozumiem, że może być to naprawdę bardzo trudne. Jeśli istnieje taka możliwość, proszę zaangażować do pomocy pozostałych domowników lub osoby odpowiedzialne za podopieczną, dzięki czemu umożliwi Pani sobie chwilę wytchnienia. Zachęcam do zapoznania się z poradnikami Damy Radę (https://damy-rade.info/), będącymi efektem pracy Fundacji TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Wierzymy, że pozwolą one lepiej zrozumieć naturę chorego, a także przygotują opiekuna na rozmowę z podopiecznym i jego możliwe reakcje.

• Napisał: Igfzka On 2022-02-23

  Rating:

  5.0

  Raz radzić sobie z agresją ze strony podopiecznego ? Czy opiekun medyczny ma być ponizany i wyzywany od k.i dz..
  A szefostwo stawia bronić chorego

  Replied by: Joanna On 2022-02-24 Osoby chorujące na demencję zazwyczaj nie kontrolują wypowiadanych przez siebie słów. Z całą pewnością nie zależy im na poniżeniu lub zwyzywaniu opiekuna - przejaw agresji może być efektem niespełnionej potrzeby chorego lub siedzącego w nim lęku, którego nie potrafi wyrazić w inny sposób. Rolą opiekuna jest zachowanie spokoju i cierpliwości, chociaż w pełni rozumiem, że może być to naprawdę bardzo trudne. Zachęcam do zapoznania się z poradnikami Damy Radę (https://damy-rade.info/), będącymi efektem pracy Fundacji TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Wierzymy, że pozwolą one lepiej zrozumieć naturę chorego, a także przygotują opiekuna na rozmowę z podopiecznym i jego możliwe reakcje.

• Napisał: Anula On 2022-01-26

  Rating:

  5.0

  Dzień dobry,Opiekuje sie starsza osobą,podaje jej leki ziołowe na wyciszanie,bo jak podałam lek z recepty okazał sie chyba zbyt za silny-skutki odwrotne.Mam pytanie -sa dziwne napady od wczoraj juz tak powiem gada bez sensu ,porusza historie z przed lat ,widzi to czego my jako domownicy nie widzimy .Mam wrażenie jakby czegoś sie bała.Ale przecież jest bezpieczna,gości nie przyjmujemy .Prosze o porade

  Replied by: Joanna On 2022-01-27 Szanowna Pani, osoby chorujące na demencję mają tendencje do tworzenia własnej wizji rzeczywistości, która nie zawsze pokrywa się z prawdą. Jest to efekt postępującej choroby i zmian zachodzących w mózgu - nie wnika ze złej woli podopiecznego. Jeśli zauważyła Pani, że niepokojące objawy nasiliły się wraz z podaniem leku, proponuję skonsultować swoje wątpliwości z lekarzem. Zachęcam także do zapoznania się z cyklem artykułów dotyczących demencji zamieszczonych w naszym poradniku: www.seni24.pl/poradnik/tag/demencja

• Napisał: Wrzosiec On 2022-01-17

  Rating:

  5.0

  Opiekuje sie mężem chorym na Alzheimera. Niestety zaczyna brakować mi cierpliwości i sił. Ciągłe krzyki, wrzaski, obrażanie się, niechęć do brania leków, mycia . Zero zainteresowań. Od rana do wieczora seriale: " Ranczo", Ojciec Mateusz" " Alex" by obejrzeć coś innego trzeba wymusić miłego, pozytywnego. Co mam robić? Ma tak wybujałą fantazję, opowiada takie niestworzone historie, ze czasem włos mi się jeży na głowie. Nie mogę zabronić mu oglądania telewizji9, bo niby co wtedy ma z sobą począć. Nie umiem też dotrzeć do ośrodka , który takimi ludźmi choć przez pół dnia by sie zajął. Mąż ma 79 lat, ja jestem starsza i schorowana. Potrzebuje spokoju. Córka pomaga jak może, ale ma swoje życie, pracę. Wasze komentarze dużo mnie nauczyły. Jest coraz gorzej, Tracę cierpliwość i na dokładkę stale o wszystko sie winię. jak zainteresować go czym kolwiek gdzie szukać wsparcia- Z pozdrowieniami Izabela

  Replied by: Joanna On 2022-01-21 Pani Izabelo, domyślam się, że zaistniała sytuacja jest dla Pani przytłaczająca i coraz częściej Panią przerasta. Nic dziwnego - nagle okazuje się, że zachowanie osoby, którą znamy od lat zaczyna znacząco odbiegać od normy. Proszę jednak pamiętać, że wszelkie przejawy agresji są objawem choroby i nie wynikają ze złej woli chorego. W przypadku Alzheimera, podobnie jak w przypadku demencji, najlepszą możliwą reakcją ze strony opiekuna jest okazanie wyrozumiałości i cierpliwości. Charakterystyczną cechą przy chorobie Alzheimera jest to, że mózg chorego nie umie przyswoić tego, co dzieje się w życiu na bieżąco. Pacjent chętnie wróci wspomnieniami do dawnych lat, ale z trudem przyjdzie mu opowiedzenie o tym, co robił wczoraj lub nawet kilka godzin wcześniej. Dlatego zdarza się, że pyta lub powtarza coś kilkukrotnie. U chorego następuje znaczne pogorszenie procesów myślowych, możliwa staje się też trudność w orientacji przestrzennej, problemy językowe, skupienie uwagi i czujności oraz częste zmiany nastroju. Choć to trudne, musi Pani zaakceptować ten fakt. Cieszę się, że ma Pani wsparcie w córce, ale warto szukać także fachowej pomocy. Może ją Pani znaleźć np. w Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie i podobnych instytucjach zajmujących się świadczeniem usług opiekuńczych. Polecam Pani uwadze także program edukacyjny "Damy Radę" realizowany przez Fundację TZMO „Razem Zmieniamy Świat”. Zachęcam do lektury poradnika dotyczącego choroby Alzheimera, który może Pani bezpłatnie pobrać ze strony internetowej: damy-rade.info/zamow-poradniki Życzę wszystkiego dobrego!

• Napisał: Katarzyna On 2021-10-01

  Rating:

  5.0

  Opiekuje się osobą z demencją agresywna. Lekarstwa wyciszające nie pomagają jej. Jak poradzić sobie z taką sytuacją??

  Replied by: Joanna On 2021-10-01 Pani Katarzyno, zachęcamy do zapoznania się z poradnikiem Damy Radę, który może Pani pobrać, klikając w baner "Co warto wiedzieć o demencji" umieszczony pod pierwszym akapitem. Mamy nadzieję, że poradnik wiele Pani wyjaśni.

• Napisał: Agata On 2021-09-16

  Rating:

  5.0

  Dzień dobry. Mój 76 letni Tata jest dementykiem. Na co dzień jest bardzo pogodną osobą. W stosunku do najbliższych jest przyjazny i chętnie pomaga w miarę możliwości. Problem stanowi zachowanie mojego Taty względem sąsiada. Jeszcze gdy był zupełnie zdrowy też były różne nieprzyjemne zajścia. To były sprawy rodzinne po śmierci mojej Mamy. Co było wcześniej dobre stało się później znienawidzone, oczywiście odnosi się to do tego sąsiada i jego rodziny. Mam wrażenie, że ta jego nienawiść wzmogła się dwukrotnie. Są to wyzwiska i groźby bezpośrednio do sąsiada jak i pod jego adresem. Tłumaczenia z naszej strony pomagają tylko na chwilę. Jak to się mówi, do następnego razu. Martwię się o mojego Tatę aby nic złego nie zrobił i aby jemu nic nie zrobiono.Muszę dodać, że Tata mieszka sam. W miarę możliwości odwiedzamy go prawie codziennie. Ma również przyjaciółkę,z którą codziennie się spotyka. Nie wiem co robić. Będę wdzięczna za pomoc. Pozdrawiam serdecznie.

  Replied by: Joanna On 2021-09-27 Pani Agato, pacjenci chorujące na demencję przejawiają agresywne zachowania względem innych osób, nawet najbliższej rodziny. Niestety, jest to obraz postępującej choroby, z którym nie można nic zrobić. Należy przy tym pamiętać, że przez chorego przemawia jego zaburzenie, dlatego groźby padające w kierunku sąsiada mogą być jedynie efektem zmian w mózgu Pani taty, a nie jego faktyczną złą wolą. Oczywiście, częste odwiedziny i kontrola stanu zdrowia są jak najbardziej wskazane, dlatego proszę być u taty częstym gościem. W przypadku pogarszającego się stanu zdrowia warto będzie jednak rozważyć pomoc doświadczonych opiekunów w domu lub skierowanie taty do placówki opiekuńczej sprawującej kontrolę nad pacjentem 24/h na dobę. Być może będzie to najlepsze i najbezpieczniejsze rozwiązanie. Życzę Państwu dużo cierpliwości.

• Napisał: Danuta On 2021-09-14

  Rating:

  5.0

  Dlaczego zmiana nastroju następuje wieczorem? W ciągu dnia kontakt z moim tatą jest dużo łatwiejszy.

  Replied by: Joanna On 2021-09-15 Pani Danuto, nie ma na to reguły, każdy chory może zachowywać się inaczej. Proszę przeanalizować, czy wieczorami nie zmienia się coś w otoczeniu Pani taty - np. ilość osób w mieszkaniu, nadmierny hałas spowodowany głośnymi rozmowami lub urządzeniami grającymi typu telewizor. Nawet błahe rzeczy, które burzą rytm dnia chorego mogą powodować dyskomfort i irytację, objawiającą się nawet napadami agresji. Tacie z pewnością trudno będzie określić przyczynę swojego złego nastroju, dlatego to opiekun powinien ją zdiagnozować i ograniczyć (lub całkowicie wyeliminować).

• Napisał: Adrian On 2021-09-12

  Rating:

  5.0

  Witam serdecznie
  
  Mam taki problem. W rodzinie mamy członka seniora 85 lat, który zaczyna być bardzo agresywny w stosunku do reszty domowników. Prawdopodobnie nadużywane są także leki. Także psychicznie są różnego typu wyzwiska.
  
  Mam pytanie co mam zrobić żeby taka osoba została poddana odpowiednim badaniom psychiatrycznym? Gdzie mam zgłosić taki wniosek o przebadanie osoby pod kątem zaburzeń psychiatrycznych jak i ewentualnych chorób np. Alzheimer. Czy mam powiadomić pogotowie ratunkowe Czy policję? Naprawdę sytuacja nie jest błaha. Chcemy przede wszystkim jej pomóc, ale odmawia jej.
  
  Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź
  
  Adrian Głowacki

  Replied by: Joanna On 2021-09-13 Panie Adrianie, należy sobie uświadomić, że agresja jest jednym z podstawowych objawów demencji - wyzwiska i agresywne zachowanie nie wynikają z choroby psychicznej. Chory nie chce zrobić opiekunowi na złość, po prostu nie ma kontroli nad swoim zachowaniem, które wynika ze zmian zachodzących w mózgu. W pierwszej kolejności zalecałabym konsultację z lekarzem pierwszego kontaktu lub neuropsychologiem. Specjalista przeprowadzi szczegółowy wywiad z pacjentem i jego opiekunem (np. kimś z rodziny) oraz wykona szereg testów diagnostycznych, które są niezbędne celem prawidłowego zdiagnozowania formy demencji i doradzenia, jaka pomoc doraźna sprawdzi się najlepiej. Niestety, pacjent cierpiący na demencję potrzebuje stałej opieki, która będzie wymagała niezwykłych pokładów cierpliwości z Państwa strony. Życzę Państwu dużo siły i wytrwałości!

• Napisał: Anna On 2021-08-12

  Rating:

  5.0

  Bardzo dziękuję wszystkim, że dzielą się na tym portalu swoimi doświadczeniami i radami. Dla mnie stanowi to bardzo cenną informację ponieważ również zajmuję się zawodowo opieką nad osobami starszymi. Z mojego doświadczenia, wiem że demencja jest bardzo ciężką chorobą zarówno dla pacjenta jak i opiekuna i jego rodziny. Opieka nad osobą chorą z demencją angażuje całego człowieka, ponieważ postęp choroby stwarza sytuacje nieprzewidywalne, którym trzeba sprostać a nawet zapobiec, wykazać się zdolnością przewidywania, dużą empatią, wyrozumiałością, dystansem emocjonalnym, opanowaniem, cierpliwością, umiejętnością odpowiedniej komunikacji. Zanim uda mi się znaleźć odpowiedni model komunikacji z podopiecznym, muszę brać pod uwagę wiele metod a jeśli okażą się nie odpowiednie do pacjenta, zastosować inne, to wymaga także kreatywności, podejścia do człowieka, dużej elastyczności...Nie jest to łatwe, często jest to sztuką, talentem, wyzwaniem a także egzaminem z człowieczeństwa. Osoba chora na demencję sama ma trudne życie, splątanie, otępienie, powolne reakcje to wszystko rodzi ogromny poziom frustracji w samym pacjencie. On sam na swój sposób usiłuje walczyć z chorobą a pewnych faktów po prostu nie może " przeskoczyć". Dodatkowo trudno jest zaakceptować starość w sobie i stopniową niewydolność organizmu. Zachęcam zatem aby nie winić osób chorych za ich zachowanie, trzeba przebaczać i ciągle zaczynać od nowa budować pozytywne relacje na ile to możliwe z uśmiechem. RAZEM DAMY RADĘ;-)

  Replied by: Joanna On 2021-08-13 Pani Anno, bardzo dziękujemy za podzielenie się z nami swoją opinią. Jesteśmy pewni, że wielu opiekunów osób chorych weźmie sobie do serca Pani zdanie :-) Pozdrawiamy!

• Napisał: Jola On 2021-08-05

  Rating:

  5.0

  Witam
  
  Moj tata ma 68 lat. Całe życie był bardzo aktywny fizycznie i jest inżynierem. Około 5-6 lat temu zaczął zapominać i nie radzić sobie z praca i przeszedł na emeryturę. W tej chwili zajmuje się nim mama, tata nie pamięta co robił dzisiaj wczoraj, wie ze coś jest z nim nie tak ale nie potrafi się z tym pogodzić ze mózg odmawia mu posłuszeństwa. Ciagle chowa gdzieś swoje rzeczy, stare dokumenty z pracy i narzędzia chowa po katach i nie daje ich wyrzucić, lub składuje je w piwnicy. Czasem bywa agresywny, uderza przedmiotami o stół lub szafki, szczególnie gdy mama go pyta gdzie był lub co robił, albo gdzie jest jakis przedmiot jak dowód lub telefon. Wydaje się ze obwinia mamę o to ze ona jest zdrowa a on nie. Ma tez epizody ze kupuje alkohol i pije go po katach.
  Mama była z nim u kilku lekarzy, wykluczono Alzheimera, dostaje co chwila to nowe leki ale to nie pomaga, u psychologa tata zazwyczaj mówi ze wszystko jest dobrze i nic z nim nie jest. Jak z nim rozmawiam to mówi mi ze jest mu ciężko i ze nie może sobie poradzić i jest bezradny. Bardzo ciężko jest mu porozumieć się z moja mama, wiem ze ona jest już zmęczona a on ja o wszystko obwinia. Ja niestety mieszkam za granica i nie jestem w domu zbyt często. Jak mogę pomoc mamie?

  Replied by: Joanna On 2021-08-05 Pani Jolu, demencja dotykająca osoby starsze to choroba, z którą boleśnie zmaga się nie tylko pacjent, ale także jego opiekun i najbliższa rodzina. Należy jednak pogodzić się z faktem, że nie ma na nią skutecznego lekarstwa, a wszelkie środki farmakologiczne mogą jedynie opóźnić proces postępowania choroby. Dla komfortu psychicznego obu stron opiekun powinien nauczyć się rozmawiać z chorym, starając się zapobiegać wybuchom złości i napadom agresji. W artykułach naszego poradnika znajdzie Pani konkretne porady na ten temat. Zachęcam także do lektury poradnika "Damy Radę" (https://damy-rade.info/). W przypadku nasilania się napadów agresji zalecam jednak ponowną konsultację z lekarzem - być może będzie wstanie przepisać tacie odpowiednie leki. Mogą Państwo także rozważyć zatrudnienie profesjonalnego opiekuna, który choć trochę odciąży mamę z obowiązków. Choć to bolesne i trudne, w ostateczności pozostają także domy spokojnej starości, w których tata może otrzymać fachową opiekę. Życzę Państwu dużo wytrwałości.

• Napisał: Stalski1991 On 2021-07-02

  Rating:

  5.0

  Witam. Mój 84 letni dziadek całe życie był bardzo zaradnym i pracowitym człowiekiem.teraz niestety dopadła go demencja, nie wie jaki dzień tygodnia nie pamięta co się do niego mówi ale jest bardzo agresywny i babcia która się nim opiekuje jest już również wyczerpana a my nie mamy jak być u nich codziennie. Dziadek nie chce słyszeć o żadnym leczeniu, nawet kiedyś przyjechał psychiatra to na nią nakrzyczał i wyszedł. Również nie chce oddać prawa jazdy a jeździ codziennie ale ledwo daje rade. Co zrobić w takiej sytuacji?

  Replied by: Joanna On 2021-07-05 Szanowny Panie, odebranie prawa jazdy powinno być, niestety, koniecznym zachowaniem z Państwa strony. Prowadzenie pojazdu przez osobę chorą stwarza zagrożenie nie tylko dla niej samej, ale także dla całego ruchu komunikacyjnego. Warto zawczasu uniknąć nieszczęścia. Proszę pamiętać, że demencja to choroba nieuleczalna, opiekun powinien ten fakt zaakceptować oraz nauczyć się rozmawiać i postępować z podopiecznym. Doskonale wiemy, że taka opieka jest trudna i wyczerpująca, nie tylko fizycznie, ale także emocjonalnie. Niełatwo zaakceptować fakt, że bliska nam osoba z dnia na dzień zmienia się nie do poznania. Jedyne, co mogę Państwu doradzić, to zapewnienie dziadkowi dodatkowej opieki ze strony wykfalifikowanego personelu w domu lub specjalnej placówce, która może odciążyć babcię od codziennych obowiązków i uniknąć napadów agresji ze strony dziadka. Taka opieka nie będzie wynikiem złej woli ze strony rodziny, dlatego proszę się o nią nie obwiniać.

• Napisał: Anna On 2021-06-29

  Rating:

  5.0

  Witam . Opiekuję się mężczyzną 93 letnim . W większej części dnia jest spokojny jednak przychodzi moment w porze popołudniowej , który zwykle trwa ok. 2 godziny gdzie następuje agresywne zachowanie . Sygnały tego da się zauważyć po tym jak ubiera się w grube swetry gdy na dworze panuje upał . Godzę się na to bo nic innego nie pozostaje . Najbardziej bezradnie się czuję kiedy jesteśmy na spacerze . Mężczyzna po domu sam chodzi jednak wychodząc na spacer używam wózka . Gdy już wróciliśmy ze spaceru i poprosiłam by wstał niestety spotkałam się z oporem . Siedział przez chwilę na wózku wystawiony na prażące słońce , a pózniej sam chciał wózek wnieść po stopniach na ganek . Zablokowałam mu tę możliwość , więc zamachnął się i chciał mnie uderzyć . Na szczęście udało mi się w porę uniknąć tego ciosu . Myślę i nic mi do głowy nie przychodzi jak odwieść jego od uniknięcia nieszczęścia . Może tu znajdę jakąś wskazówkę za którą z góry jestem wdzięczna .

  Replied by: Joanna On 2021-07-05 Pani Anno, agresja jest jednym z najtrudniejszych objawów demencji u osób starszych. Jest to choroba nieuleczalna, dlatego trudno spodziewać się poprawy zachowania Pani podopiecznego. Proszę pamiętać, że w chwilach napadu agresji przez chorego przemawia choroba, a nie zła wola. Za agresywnym zachowaniem najczęściej kryje się niezaspokojona potrzeba fizyczna (np. głód, pragnienie) albo emocjonalna (np. potrzeba bezpieczeństwa, poszukiwanie zajęcia). Zadanie opiekuna polega na tym, żeby tę potrzebę odnaleźć i zaspokoić. Jeśli czuje Pani, że sytuacja Panią przerasta i jest poważna, proszę rozważyć oddanie podopiecznego pod fachową opiekę - profesjonalni opiekunowie wiedzą, jak rozmawiać i postępować z osobą chorującą na demencję. Być może pozwoli to uniknąć nieszczęścia i użycia siły w Pani stronę.

• Napisał: Basia On 2021-06-12

  Rating:

  5.0

  Opiekuję się 97 letnią teściową chorą na demencję opisane w poprzednich artykułach zdarzenia to jakby wyjął z mojego życia po prostu jestem wyczerpania a jednocześnie zmęczona mam 69 lat jestem chora po zawale zaplątana w opiekę nie widzę wyjścia co dalej dzieci teściowej praktycznie nie interesują się sytuacją ich rola polega na tym: zajrzeć do pokoju podpatrzeć i koniec co mam robić dalej jestem na skraju wyczerpania to trwa 3 lata dziś położyłam się po południu to śnią mi się koszmary że ja zabierają tz teściową zakrwawioną chyba do szpitala jak to długo jeszcze potrwa pomocny

  Replied by: Joanna On 2021-06-14 Pani Basiu, opieka nad osobą chorą na demencję bywa, niestety, bardzo trudna i wyczerpująca. Dochodzi do tego frustracja z powodu braku pomocy ze strony najbliższych. Sugeruję poważnie rozważyć oddanie teściowej do domu spokojnej starości, w którym znajdzie się pod fachową, całodobową opieką. Nikt z Pani rodziny nie jest jej w stanie obecnie zapewnić, zrzucając na Pani barki ciężar odpowiedzialności. Proszę skonsultować tę decyzję z dziećmi teściowej i absolutnie się za nią nie obwiniać. W chwili obecnej nie widzę lepszego wyjścia z sytuacji - powinna się Pani zatroszczyć również o swoje zdrowie.

• Napisał: Anna On 2021-06-01

  Rating:

  5.0

  Witam, moja babcia ma 78 lat, choruje na demencję, ostatnio neurolog przypisał jej lek na pamięć, nie bierze go jak i większości przypisanych jej leków, ponadto pije alkohol, który jak twierdzi może pić, w domu są jeszcze 3 osoby łącznie ze mną, każdy z nas ma inny charakter i inaczej reaguje na zachowanie babci. Co mam zrobić w przypadku gdy Babcia nie chce brać leków, kradnie nam rzeczy (są u niej w szafach) non stop wymyśla rzeczy, kłamie, krzyczy i wyzywa naprawdę bardzo wulgarnie, psu daje jedzenie przez które później ( pies) wymiotuję, często pije, a twierdzi że nie (widzę że pije, nalewa piwo do słoika i trzyma za łóżkiem). Przyznam że życie z taką osobą jest bardzo ciężkie, gdyż każdy ma pracę i swoje życie. W młodości nie była dobrą osobą (mam na myśli że była agresywna, biła swoje dzieci) a demencja pogorszyła jej stan. Nie wiem co mam robić, sama babcia wiele razy mówi żeby oddać ją do domu spokojnej starości, ale obawiam się że będzie tam robić awantury że zła rodzina ją tam wsadziła, proszę o pomoc.

  Replied by: Joanna On 2021-06-01 Pani Anno, czasem choroba bliskiej osoby nie pozostawia nam wyboru... Z opisanej przez Panią sytuacji wynika, że babcia nie radzi sobie z rzeczywistością i stanowi zagrożenie nawet dla siebie samej. Domy spokojnej starości oferują profesjonalną pomoc w opiece nad osobą chorą. Przede wszystkim jest to pomoc całodobowa, na którą w domu nie możecie sobie Państwo pozwolić ze względu na codzienne obowiązki. Proszę się o to nie obwiniać, ponieważ mają Państwo prawo do normalnego życia. Choć umieszczenie babci w domu opieki początkowo będzie trudne dla każdej ze stron, z czasem powinno zostać zaakceptowane. Życzę Państwu dużo sił i spokoju w tej trudnej sytuacji.
  

• Napisał: Sowa On 2021-05-18

  Rating:

  5.0

  Witam.Moja mama ma 69 lat. Nigdy nikomu się nie zwierzała ze swoich problemów,sądziła że nie powinno się mówić o sobie bo co ludzie powiedzą?( w ten sposób emocje i problemy nie miały nigdy ujścia) Wiele rzeczy zapomina, np pyta co to są ziemniaki, pieczarki itp. jak tylko coś jest nie po jej myśli to od razu się denerwuje, krzyczy , przeklina( co wcześniej się nie zdarzało) . Podnosi rękę na tatę, który mieszka z nią na co dzień. Nigdy nie zdiagnozowano u niej demencji ponieważ nie chce Ona udać się do lekarza,twierdzi że nic jej nie jest a my zmyślamy.(jej zachowanie natomiast książkowo na to wskazuje) Zdejmuje w towarzystwie bieliznę,twierdząc że ją uwiera. Nie można porozmawiać z Nią na inny temat jak tylko o chorobach, które rzekomo jej doskwierają. Często spędza czas w swoim pokoju przekładając ubrania z miejsca na miejsce i śpiewając coś pod nosem. Pochodzi ze wsi ale od 45 lat mieszka w dużym mieście i od jakiegoś czasu wróciła do tzw wiejskiej gwary. Przestała prać w pralce bo twierdzi że po co? - ręcznie tez można, a jak tata chce włączyć pralkę to grozi mu że go pobije.
  proszę powiedzieć mi co zrobić, jakie pierwsze kroki podjąć,zęby pomóc jej i tacie. Ja mieszkam 300 km od nich,nie mam tez warunków mieszkaniowych żeby zabrać ją do siebie.
  Boję się że skończy się to jakąś tragedią

  Replied by: Joanna On 2021-05-18 Szanowna Pani, opisane przez Panią zachowania rzeczywiście wskazują na problem demencji. Aby potwierdzić tę diagnozę, konieczna jest jednak konsultacja lekarska. Niestety, demencja jest chorobą nieuleczalną. Jest to zespół objawów, którego przyczyną jest nieprawidłowa praca mózgu, który kurczy się i zmienia percepcję osoby chorej. Jedyne, co mogą Państwo zrobić na tym etapie, to zaakceptować fakt pojawienia się choroby u mamy i przygotować się na sytuacje i zachowania, które wcześniej nie występowały. Zachęcam do zapoznania się z cyklem artykułów dotyczących demencji starczej w naszym poradniku. Podpowiadamy w nich, jak rozmawiać z chorym i na co przygotować się w czasie choroby. Wiele cennych wskazówek dotyczących choroby demencyjnej znajdzie Pani także w poradnikach Damy Radę (https://damy-rade.info/). Dobrym rozwiązaniem będzie również kontakt z instytucją opiekuńczą (np. MOPR), która mogłaby pomóc tacie w codziennej opiece nad mamą.

• Napisał: Izka On 2021-04-25

  Rating:

  5.0

  Witam moja mama lat 74 jesy miesiąc po przebytej operacji biodra od tego czasu zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością stała się pobudzona i agresywna szczególnie po południu czy to może być po lekach i czy może minąć

  Replied by: Joanna On 2021-04-26 Pani Izo, nie wiemy, jakie leki zażywa Pani mama - najczęściej skutki uboczne opisane są w ulotce każdego preparatu. Czasem niekorzystne działanie wynika z łączenia dwóch leków jednocześnie. Proszę skonsultować się z lekarzem celem wyjaśnienia wątpliwości.

• Napisał: Edyta On 2021-04-15

  Rating:

  5.0

  Moja siostra ma 59 lat od 4 lat stwierdzono demencję jest leżącą nie musi w ostatnich dniach przez 4godz co 25minut dostaje jakieś bule bo tylko odpowiada Ala zbadana krew mocz i dalej są bule lekarz twierdzi że to choroba robi ale widzę że z bulu się zwija po chwili przejdzie i tak przez 3godz ma jeszcze z tyłu głowy krwiak żylny ale specjaliści mówią że to na nic nie uciska i przystali na zaniku muzgu

  Replied by: Joanna On 2021-04-15 Pani Edyto, polecam jednak dalszą diagnostykę lekarską, bo tylko szczegółowy wywiad ze specjalistą może przynieść oczekiwane odpowiedzi.
  

• Napisał: Dorota On 2021-03-30

  Rating:

  5.0

  Mój tato ma 85 lat jest sprawny fizycznie ale nie jest zdrowy do tego bardzo nerwowy, opiekuje się swoja żoną z demencją starczą. Nie daje rady psychicznie nie rozumie choroby i zachowań swojej żony. Ona krzyczy do niego wciąż żąda pieniędzy, chce do swojego domu do rodziców, wyrzuca przez okno jedzenie dla ptaków niestety ludziom na głowy. Sąsiedzi mają pretensje i słusznie ale tato nie jest w stanie nic z tym zrobić. Nie poznaje swojej córki czasami też swojego męża. Córka przychodzi raz dwa razy w tygodniu zostawi leki by tato jej podawał od czasu do czasu zabierze mamę na spacer i ma pretensje do mojego taty, że nie jest wyrozumiały i oczekuje żeby coś z tą sytuacją zrobić. Nie wiem co z tym zrobić to nie moja mam ale wiem, że tato wykończy się nerwowo. Jak mogę mu pomóc ?

  Replied by: Joanna On 2021-03-31 Pani Doroto, demencja to choroba nieuleczalna. Choć może być to trudne, najważniejsze w kontakcie z osobą chorą jest zachowanie spokoju i opanowania. Jeśli tato nie rozumie zachowania swojej żony, warto na każdym kroku próbować wytłumaczyć mu przebieg choroby i jej objawy. Jeśli jest taka możliwość, proponuję także rozważenie zatrudnienia profesjonalnego opiekuna, który odciąży Państwa i tatę oraz wskaże, w jaki sposób postępować z osobą chorą. Pomocy mogą szukać Państwo np. w Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie i podobnych instytucjach, zajmujących się świadczeniem usług opiekuńczych.

• Napisał: Zosia On 2021-02-09

  Rating:

  5.0

  Witam..moja mama ma demencje...kazdego dnia sciaga obuwie łacznie z skarpetką szczegolnie z lewej nogi i usiluje cos z niego wytrzepac mimo iz nic nie ma w srodku....nie wiemy czym moze byc spowodowane takie zachowanie...siostra ciagle jej zaklada nie chcac zeby marzła w stopy..

  Replied by: Joanna On 2021-02-10 Pani Zosiu, przy najbliższej sytuacji, o której Pani wspomina, proszę zapytać mamę, dlaczego zdejmuje buty i skarpetki. Prawdopodobnie usłyszą Państwo, że mama wytrzepuje piasek, ponieważ wydaje jej się, że drapie ją w bucie. Chory na demencję tworzy własną rzeczywistość, która niestety często nie pokrywa się z prawdą. Nie ma sensu podważać jego zdania i udowadniać, że nie ma racji - może to wywołać frustrację, a nawet agresję ze strony chorego. Muszą Państwo zachować spokój i cierpliwie reagować na tego typu powtarzające się sytuacje. Demencja to choroba nieuleczalna, jedyne, co możecie Państwo zrobić dla mamy, to każdorazowe zakładanie skarpetek ponownie.

• Napisał: Blue On 2020-11-25

  Rating:

  5.0

  Witam, bardzo proszę o poradę.
  Opiekuję się tatą, lat 80 ze stwierdzoną demencją, która postępuje. Do tej pory nie był agresywny, wręcz wpatrzony we mnie jak w obrazek i bardzo uległy. Z powodu pandemii oraz postępującej choroby opiekuję się tatą 24h...mimo,że jest osobą, która jeszcze jest samodzielna ruchowo, ale nie posiada pamięci krótkotrwałej i niczego sam nie może załatwiać . Jeszcze w ubiegłym roku chodził sam do banku wypłacać pieniądze, teraz już ja mam pełnomocnictwo, żeby po pierwszy nie jeździł autobusem a po drugie z uwagi na bezpieczeństwo, żeby nie nosił przy sobie gotówki, gdyż zdarzają się niestety wyłudzenia "na wnuczka"itp.....tata nie może się pogodzić z faktem, że nie ma "swoich" dużych pieniędzy w portfelu i co chwila (10,15 razy dziennie)poruszany jest ten temat i ja próbuję mu tłumaczyć dlaczego taka sytuacja ale nie ma żadnej rozmowy...notorycznie kłamie, opowiadane nie bierze żadnych lekarstw mimo, że co dziennie rano/wieczor od kilku lat bierze zapisane leki. nie ukrywam, że nie raz nie dwa podnoszę głos, ponieważ już staje się dla mnie ta sytuacja bardzo ciężka..psychicznie...ale dziś mój tata posunął się do agresji....zaczął okładać mi pięściami twarz.....oczywście powodując uszkodzenia.....Chcialabym prosić o radę..czy w tym wypadku należy zwrócić się do neurologa/psychiatry w celu zalecenia kuracji lekami?
  Bardzo proszę o pomoc...bo już staję się powoli bezsilna a nie czuję się gotowa na umieszczenie taty w specjalistycznym ośrodku.
  Z góry dziękuję za odpowiedź.

  Replied by: Natalia Witkowska On 2020-11-26 Sytuacja w której się Pani znalazła niewątpliwie wymaga ogromu cierpliwości i poświęcenia. Naturalne jest też, że każdy z nas traci czasem kontrolę nad emocjami. Taki stan powinniśmy zażegnać - w miarę możliwości - jak najszybciej, bowiem nie sprzyja on dobrym relacjom z podopiecznym. Natomiast kiedy podopieczny przejawia agresję fizyczną i staje się zagrożeniem, zalecana jest konsultacja lekarska, na której lekarz dokona oceny, czy konieczne jest leczenie farmakologiczne. Proszę pamiętać - Pani bezpieczeństwo jest najważniejsze. To nie egoizm - to również troska o osobę z demencją, którą się Pani opiekuje. Wszystkiego dobrego.

• Napisał: Klientka On 2020-09-20

  Rating:

  5.0

  Bardzo dostępnie napisany.Zawiera szereg ważnych wskazòwek,rad i informacji.

  Replied by: Olga On 2020-10-26 Cieszymy się, że mogliśmy pomóc :).

• Napisał: Magda On 2020-02-21

  Rating:

  5.0

  Mój dziadek chorował na Alzheimera i rzeczywiście na pewnym etapie był bardzo agresywny. Trudno było sobie z tym poradzić...